ΛΑΡΓΚΟ
Την ώρα που φτάνω_κι αφού έχω μάθει πια τα κατατόπια στο Τσαλαπάτα Complex_διασχίζω τον διάδρομο εισόδου και επεξεργάζομαι τον χώρο, ωραίος χώρος, στο πνεύμα του Πλινθοκεραμοποιείου και αυτός, πετυχαίνω στη σκηνή τους ΛΑΡΓΚΟ να παίζουν, πρώτη φορά συναντιόμαστε, και με κερδίζουν με τη μία. Καμπανάκι Calexico χτυπάει_τα πνευστά γαρ και ο ήχος της περιπλάνησης. Δρόμος και περιπέτεια και άνεμος ντόπιος και βαλκανικός. Χαρμάνι από αρώματα στις μουσικές τους. Ωραία μπάντα_που δυναμώνει με λυρισμό κι ηλεκτρισμό.
Ποιοι είναι οι ΛΑΡΓΚΟ; Ο Κωσταντής Παπακωνσταντίνου ηλεκτρική κιθάρα και φωνή, ο Τάσος Κοφοδήμος ακουστική κιθάρα και φωνή, ο Παύλος Μέτσιος τρομπέτα, ο Μανώλης Σταματιάδης ακορντεόν και πλήκτρα, ο Ηλίας Ρότσιας ηλεκτρικό μπάσο, ο Κώστας Αναγνώστου τύμπανα. Κομπανία ολόκληρη, δεμένη και διαδραστική. Ο Κωνσταντής είναι γιος του Θανάση μου είπαν. Αλλά το μουσικό DNA της μπάντας αναλύεται στον μεγάλο χάρτη των ήχων της και των επιρροών της.Κυρίως αυτό. Έχουν ένα EP που μπορείς να ακούσεις και να πιάσεις το πνεύμα τους. Πέντε κομμάτια, δικές τους συνθέσεις, στίχοι του Θανάση Παπακωνσταντίνου και του Δαβίδ Σαμιάν. Beautiful.
Beautiful part 2.
Λεωνίδας Μπαλάφας
Κινείται διακριτικά ανάμεσά μας ενώ προσασθώ να σκαλίσω συναυλιακές στιγμές παλιότερες από προηγούμενες εμφανίσεις του, αποδεικνύεται ότι δεν χρειάζεται, καθότι, εύκολα το αντιλαμβάνεσαι, ο Λεωνίδας Μπαλάφας έχει το χάρισμα της φρεσκάδας- ας το πω απλά: κάνει την εμφάνισή του, κάθε φορά καινούργια εμπειρία. Το ατού του Λεωνίδα όμως είναι άλλο-δηλαδή ακόμη ένα, ότι έχει δημιουργήσει, ξεχωριστό, ευδιάκριτο, έντονο προσωπικό στίγμα. Εκτόπισμα καλλιτεχνικό. Μουσικά εξελίσσεται με το στιλ του σταθερά. Στην σκηνή ακόμη και αόρατος να βγει-θα το κερδίσει το λάιβ.
Μια νύχτα ακόμη
Στου Labart το Εργαστήρι κι έχουν πιάσει δουλειά παιδιά Βολιώτικα οι Aton.ality με ευρηματικές «α/τονίες» και «αλητείες» σε ψυχεδελικά απέραντα λιβάδια, χρωματιστά από την έμπνευσή τους. Τυχαία δεν το λέω-γιατί τους παρακολουθώ εκεί να δοκιμάζουν τα όριά τους, να προσανατολίζονται συνεχώς στο να «ανοίγουν» όλο και περισσότερο τον ήχο τους. Καλοί παίχτες. Με τεχνική.
Στη μηχανή του χρόνου
Chickn
…όλοι έχουμε μπλεχτεί, άλλος λίγο άλλος πολύ αλλά τελικά πόση σημασία αυτό έχει; Έχει όσο ο χρόνος είναι σχετικός και για τον καθένα άλλος. Με τους Chickn ας πούμε «ζεις» τα 70ς, το παθιασμένο ροκ των Doors, την παλιά ανθεκτική ψυχεδέλεια, τυλιγμένο φουλάρι (λαχούρι;) στο λαιμό του τραγουδιστή. Ηχώ από παλιά αλλά λάτρεις οι Chickn της στιγμής και της ανατροπής που θα τους πάνε αυτοσχεδιαστικά και δυνατά όλο και πιο βαθειά σε ροκ αδιαπραγμάτευτα πράγματα. Σε κάνουν να βλέπεις ότι όλα είναι ρευστά, ότι τα κομμάτια τους βρίσκονται σε διαρκή μετάλλαξη. Έγιναν talk of the town και άνετα το προσπέρασαν. Η περιπέτεια αρχίζει (κι ας τσιγκνευνται τα φωνήεντα).
and make some noise
The Noise Figures
… για τους Noise Figures, τουτέστιν George Nikas και Stamos Bamparis, ντραμς, κιθάρα, ηλεκτρισμός, noise, μπόλικο fuzz, δύνες, παλίρροιες, ηχητικοί στρόβιλοι, εκκωφαντικές εκρήξεις, πρωτόγονο ροκ ένστικτο. Και το καλύτερο ότι απελευθερώνουν την ενέργειά τους στη σκηνή σα να είναι εκεί ο φυσικός τους χώρος, με μια αλα Dead Weather ακαταμάχητη αυτοπεποίθηση Τα είχα πει για το Aphelion το άλμπουμ τους/περιμένουμε με ενδιαφέρον από fuzzzy boys τη συνέχεια.
Συνεπώς Volos a-live & kicking.
