Το να γιορτάζουν τη μέρα του δισκάδικου και κάποιοι, πολλοί, αρκετοί που δεν έχουν πατήσει ποτέ σε δισκάδικο, που περνάνε απ’ έξω και δε σταματάνε, που λένε στους άλλους που πηγαίνουν ότι χάνουν την ώρα τους εκεί ψάχνοντας δίσκους, που αρκετοί από τους άλλους που ‘χάνουν την ώρα τους’ έχουν χάσει και τη μέση τους από ώρες πολλές στα ψαξίματα – το να γιορτάζουν και αυτοί – ε, δεν πειράζει. Φυσικά δεν πειράζει. Τι να πειράζει; Είναι υπέροχο. Ας δισκο-σαγηνευτούν μαζί μας.
Δέκα χρόνια δισκαδικο-γιορτή, Σάββατο του Απριλίου.
Cheers σε όλους εκείνους τους ανθρώπους, τους «τρελούς», τους ρομαντικούς, τους απίθανους τύπους που κρατάνε ανοιχτά τα μικρά δισκάδικα, που δεν είναι πια μόνο δισκάδικα, είναι τόποι αποφόρτισης και ψυχικής ενδυνάμωσης, εκεί που αφήνεις τα δάκτυλά σου να τρέξουν στις ράχες των βινυλίων και κολλάει το βλέμμα σου σε κάποιο εξώφυλλο ή μια αφίσα, είναι τόποι που θα βρεις κι άλλους σαν κι εσένα – ή δεν θα βρεις – ή θα πετύχεις εκεί ένα λάιβ, ένα μικρό, απρόσμενο αποκαλυπτικό λάιβ μια που συμβαίνουν και τέτοια όλο και πιο συχνά στα δισκάδικα που και αυτά προσαρμόζονται και αλλάζουν και ποιος ξέρει τι άλλες πτυχές του χαρακτήρας τους θα μας δείξουν στο μέλλον και το πιο ωραίο, που θα βγεις από εκεί κρατώντας τη μουσική σου στα χέρια…ή χωρίς τη μουσική στα χέρια αλλά θα έχεις ζήσει την εμπειρία.
Οι ιστορίες των record stores είναι στην πραγματικότητα ιστορίες κάποιων survivor. Και όλες με πολλή μουσική. Ακούστε μερικές τέτοιες από ανεξάρτητα δισκοπωλεία από όλο τον κόσμο – σε μια πολύ ζουμερή σειρά που παίζει στο Red Bull Radio με τίτλο Counter Intelligence – και ακόμη καλύτερο ρωτήστε να μάθετε την ιστορία του δισκάδικου που είναι κοντά σας.
Press play εδώ:
