Είχα διαβάσει το βιβλίο αμέσως μόλις είχε βγει, φαν του Stephen King, αλλά και από ένστικτο ότι το Mr Mercedes θα ήταν από τα δυνατά του. Το πρώτο κεφάλαιο- σοκ. Σε πάει πίσω στο 2009 στην άγρια οικονομική κρίση, εκείπου μέσα στη νύχτα μπροστά στο City Center όπου έχει σχηματιστεί μια ουρά από ανθρώπους χωρίς δουλειά που υπομονετικά περιμένουν ώστε να προλάβουν να βάλουν το όνομά τους στη λίστα σε αυτό που είχε διαφημιστεί από τον δήμαρχο της μικρής πόλης του Οχάιο σαν «1000 θέσεις εργασίας εξασφαλισμένες».
Άνεργοι άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, ταλαιπωρημένοι, απογοητευμένοι, μια μάνα με το μωρό μαζί της…στην ουρά αξημέρωτα. Εκεί κάνει την εμφάνισή της μια γκρίζα Μερσεντές, στο τιμόνι ένας τύπος με μάσκα κλόουν, μαρσάρει, πατάει γκάζι – μακελειό.
Η σκηνή από τον Stephen King – ένα πλαγιομετωπικό σχόλιο στην σημερινή πραγματικότητα, σε στοιχειώνει, όσο και η ίδια η πραγματικότητα σε έχει αγριέψει για τα καλά.
Mr Mercedes, the tv series
Μόλις είδα και τη σειρά Mr Mercedes. Ξετυλίγεται σε 10 επεισόδια (ανακοινώθηκε και η δεύτερη σεζόν-ελπίζω να είναι το έξοχο Finders Keepers) και ζωντανεύει το βιβλίο, πιστή στους χαρακτήρες με το βάθος που ο King ήθελε να δώσει στα πρόσωπα και την τσακισμένη σχέση τους με την κοινωνία.
Στους δυο πόλους, ο ντετέκτιβ Bill Hodges (ο Ιρλανδός βραβευμένος ηθοποιός Brendan Gleeson) που βγήκε στη σύνταξη και βαδίζει με το κεφάλι σκυφτό στα όρια της κατάθλιψης και από την άλλη o παρανοϊκός Brady (τον υποδύεται ο Harry Treadaway) – ναι από νωρίς μαθαίνουμε ποιος είναι ο δράστης- επικίνδυνος ψυχοπαθής, ανεπανόρθωτα τραυματισμένος από την παιδική του ηλικία με πολλά mother issues.
Έχουν περάσει μερικά χρόνια από το συμβάν όταν ο Hodges δέχεται στην οθόνη του υπολογιστή του, μηνύματα με υπογραφή «Mr Mercedes» που τον χλευάζουν ότι δεν έχει πιάσει ακόμη αυτόν που προκάλεσε την καταστροφή και έριξε την πόλη ολόκληρη στον εφιάλτη.
Ο Brady εργάζεται σε ένα κατάστημα με κομπιούτερ (περιστασιακά και σαν παγωτατζής!) το οποίο έχει δει και καλύτερες μέρες στο παρελθόν, η πελατεία έχει πολύ αραιώσει, εκείνος όμως είναι ικανός στη δουλειά και πολύ τρελός επίσης.
Γύρω από αυτούς δυο, ο μετρ King και o David E.Kelley που είναι από τους κορυφαίους δημιουργούς της αμερικάνικης τηλεόρασης, πλέκουν την ιστορία και με τους άλλους χαρακτήρες, επίσης δυνατούς-τον πιτσιρικά που κόβει το γκαζόν και «του κόβει» από υπολογιστές και βοηθάει τον Hodges, την κοπέλα που ξεπερνάει τις ψυχολογικές ανασφάλειες και δυσκολίες προσαρμογής και πιάνει δουλειά μαζί τους, τη γειτόνισσα – στήριγμα στο πλευρό του ντετέκτιβ, την ‘καμένη’ και από το αλκοόλ μάνα του Brady, τη συνάδελφό του που έχει μια καλή σχέση μαζί του και θα γίνει εύκολο θύμα όταν αγριέψουν τα αφεντικά και αρχίσουν τις απολύσεις.
Η ιστορία εξελίσσεται με τους τυπικούς όρους ενός αστυνομικού στόρι στο κυνήγι του κακού. Καταστάσεις πυροδοτούνται από τυχαία ή όχι τυχαία περιστατικά με σκόρπιες σκληρές και ωμές σκηνές που απέχουν ένα κλικ μόνο από τα καθημερινά και συνηθισμένα και τον παραλογισμό από πολλές διαφορετικές γωνίες φωτισμένο.
Ο Stephen King βάζει την υπογραφή του με τον καλύτερο τρόπο (το Μr Mercedes είναι το 62ο μυθιστόρημά του- το 44ο με το δικό του όνομα) εκεί ακριβώς που σηκώνει την κουρτίνα και αποκαλύπτει τη φρίκη που κρύβεται από πίσω.
Όταν συμβαίνει, όπως εδώ, το βιβλίο να μην προδίδεται στην οθόνη και όλοι οι παράγοντες να δουλεύουν δημιουργικά, τότε τα νέα είναι ακόμη πιο καλά. Αφού, εδώ που τα λέμε, είναι ο κόσμος του Stephen King – πρόσφατα είδαμε το σούπερ επιτυχημένο θρίλερ IT στις αίθουσες, που διαδέχτηκε το δικό του επίσης The Dark Tower, ενώ στις σειρές, το The Mist (H Ομίχλη) είναι ένα ακόμη δικό του – ο κόσμος του Stephen King είναι λοιπόν και εμείς απλά ζούμε σε αυτόν.
*Και κάτι ακόμη:
Οι μουσικές στο Mr Mercedes έχουν ρόλο και παίζουν σταθερά μπροστά:
Από τα punk rock και metal κομμάτια που συνοδεύουν την οργή και τη μανία του Brady μέχρι τα βινύλια που βάζει να παίζουν ευλαβικά σε κάθε επεισόδιο ο Bill Hodges. Από Drifters και Radiohead και T- Bone Burnett και Cramps και Anti-Nowhere League και Sonic Youth. Κάτι για όλους.
*πρώτη δημοσίευση: www.monopoli.gr