Calexico for Presidents!
Calexico, οδηγοί στους δρόμους, στις μεγάλες διαδρομές που τελειώνουν εκεί που αρχίζουν άλλες, που οι κάκτοι συναντάνε τις θάλασσες, που οι κόκκοι της άμμου ανακατεύονται από την Αριζόνα ως το νερό.
Calexico for Presidents. H μπάντα της καρδιάς μου έχει ένα φανταστικό καινούργιο άλμπουμ – το Thread That Keeps Us – το ένατο στη σειρά και κανένα σημάδι κόπωσης, ή επανάληψης, φρέσκο να σαν βγαίνουν πρώτη φορά στο δρόμο, γεμάτο από ήχους που τους εμπνέουν και έρχονται από πολλά σημεία του χάρτη, από την ΛατινΑμέρικα και τον Ειρηνικό, από την Αφρική, από τις surf κιθάρες των 60ς και τις καινούργιες ταχύτητες στα ντραμς του John Convertino, από τον δυνατό αέρα του Ελ Πάσο που δεν σταματάει ποτέ και τις μουσικές που κυνηγάνε οι ίδιοι να ακούσουν.
H θριαμβευτική μουσική ανταρσία των Calexico νοιάζεται – πάντα νοιάζεται κι εδώ πολύ – για τις σκιές που ζουν 
στα σύνορα, τις ζωές που κολυμπάνε για να βγουν στον ήλιο, για τον πόλεμο που δεν παλιώνει, τις πόλεις ερείπια και τις άφαντες ψυχές τους.
Οι μουσικές των Calexico φέρνουν μαζί τους το αλύχτισμα των κογιότ και τον παφλασμό των κυμάτων, τις μικρές μελωδίες μουσικών κουτιών και το συντροφικό σφύριγμα από τις ρόδες στους ανοιχτούς δρόμους.
Yes. Calexico for Presidents. Το “Town and Miss Lorraine να παίζει στο ξεκίνημα της καινούργιας μέρας, που μετά τη στροφή το τοπίο αλλάζει, δεν χάθηκαν όλα, βλέπεις μπροστά τη θάλασσα.
Το΄χω λιώσει το Τhread that keeps us (City Slang). Αλλά με την ευκαιρία το ξανακούμε. Και πάμε για το σημείο συνάντησης. Live στο Ηρώδειο. Εντάξει, δεν με νοιάζει ιδιαίτερα το πού, το θέμα είναι ότι έρχονται και έχω και μια περιέργεια να δω τι πουκάμισο θα έχει διαλέξει ο Joe Burns για τη βραδιά, στις 3 Ιουλίου.
