Ούτε πριν, ούτε μετά, ούτε καν κατά τη διάρκεια punk rock φαινομένων, κάποια στιγμή ωστόσο, υπολογίσιμης ισχύος και επαναστατικής γοητείας, χωρίς συγκεκριμένο τόπο προέλευσης – αν και όπως ξέρουμε πρόκειται για την Αυστραλία-, έγινε αντιληπτό συμβάν (διαρκείας και αυτό ήταν πραγματικά ωραίο) με τ΄όνομα Radio Birdman.
Η πρώτη εκπομπή τοποθετείται στα ’70ς με δονήσεις αισθητές παντού και μαρτυρίες να καταγράφονται εκστατικά και στην πλατεία Βαρνάβα του γνωστού Παγκρατίου, με μεταδόσεις επαναληπτικά και αγέρωχα ως το Καλλιμάρμαρο, τα ύψη του Αρδηττού και την καταπακτή, ενώ κύματα τύπου ροκενρόλ aloha επιβεβαιώνονταν από τα Πατήσια, τουλάχιστον από ό,τι είχε πέσει στην αντίληψή μας τότε.
Raw rock’n roll για όλους, l’homme révolté του Camus, οne/two/three/four στην συντονιστική r’n’r διεθνή που δεν τα παράτησε ποτέ. Και θα είναι εκεί, στο Fuzz *βεβαίως* αύριο Πέμπτη.
Μια μέρα μετά τώρα – Παρασκευή: έγινε αυτό που περιμέναμε – και δεν θα μπορούσε να γινόταν αλλιώς, εκρηκτικό λάιβ, ροκενρόλ αποθέωση, απογειωτικoύ drive που μας πήγε σερφαριστά ως την άκρη του χρόνου, τον οποίο προσπεράσαμε άνετα, με τους Αυστραλούς στο τιμόνι. Κάποιοι συνέδεσαν το πέρασμά τους από την Αθήνα και με τον σεισμό που έγινε αργά το βράδυ αισθητός. Μυστήρια πράγματα, δεν παίρνω θέση. Θα πάρω όμως για την μπάντα του έπαιξε άξια ‘σαπόρτ’, The Dark Rags, πάρα πολύ καλοί, και θα επιστρέψω με νεώτερα.
