Μαγικά με ένα τρόπο. Δηλαδή…μαγικά. Μπορεί και το κάνει – όσο γειωμένα και αν θέλεις να το δεις.
Αυτή την στιγμή, έτσι όπως είσαι και χωρίς καμία προετοιμασία. Μπορεί. Σε διακτινίζει στη Βραζιλία, στην καρδιά των βραζιλιάνικων ήχων, στην αύρα της αυθεντικής bossa, στα πολύχρωμα κύματα των ρυθμών.
Mε την φωνή και τον τρόπο που κινείται μέσα στο τραγούδι, η Μιράντα Βερούλη, με το ψάξιμό της στην μουσική που αγαπάει/και που την ξέρει πολύ καλά/ μου δίνει αυτή την αίσθηση – Ότι την ώρα που τραγουδάει, η Μιράντα “ταξιδεύει'”- κάθε φορά. Και ας έχει προετοιμασία και δουλειά και επιμονή και επιμέλεια και τέτοια “πεζά πράγματα” από πίσω η κάθε εμφάνιση και ερμηνεία – είναι σα να νοιώθει το ίδιο ξάφνιασμα που προκαλεί κάτι που αγαπάς και συνεχώς το ανακαλύπτεις.
Έτσι κόλλησα στο “‘Όνειρο¨ – έξοχη και ελληνική bossa nova! και μετά άρχισα να το μοιράζω, «άκου» και «άκου», εδώ κι εκεί – θα καταλάβεις * σαν να το φέρνει και να το παίρνει η θάλασσα ↓ -δες:
Είναι το πρώτο τραγούδι που άκουσα από το Onírico, το πρώτο προσωπικό πρότζεκτ της Μιράντας, που έχει ταξιδέψει χρόνια σε μουσικές, συνεργασίες, διαφορετικές προτάσεις, σε βουνά bossa nova και jazz παραλίες με τροπικούς συνειρμούς και εδώ στο Onírico τώρα λέει τραγούδια που έχει γράψει η ίδια μαζί με αγαπημένα βραζιλιάνικα.
Ονειρικό το όλο πρότζεκτ καθώς επίσης συμμετέχουν μεγάλοι «παίκτες» – οι μουσικοί – Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, Σπύρος Μάνεσης, Πέτρος Κούρτης. Διαφορετικοί ήχοι, χρώματα και ένας κόσμος ολόκληρος που ανταλλάσσει ιδέες και βρίσκει επαφές_η αντίστασή μας, η θέση μας απέναντι σε ό,τι περιορίζει και σκοτεινιάζει.
Χαίρομαι κάθε φορά που πετυχαίνω την Μιράντα σε κάτι καινούργιο, ωραίο και βραζιλιάνικο. – Αν δεν τα μάθατε κιόλας, η Μιράντα Βερούλη τιμήθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών της Βραζιλίας, με τίτλο του «Ιππότη του Τάγματος του Ρίο Μπράνκο» (ο,τι πιο σημαντικό σε αναγνώριση προς ξένους από το κράτος της Βραζιλίας) για την προσφορά της στην διάδοση της βραζιλιάνικης μουσικής. Αγαπάμε Μπραζίλ!
