Έχεις ξυπνήσει εδώ και λίγη ώρα και πίνεις τον καφέ σου. Είναι ένα φωτεινό πρωϊνό στo Joshua Tree, τα κολιμπρί πεταρίζουν γύρω σου χαρούμενα (φαίνονται χαρούμενα), λαγουδάκια κρύβονται πίσω από τους βράχους, τα κογιότ κοιμούνται, οι εξωγήινοι δεν ήρθαν (ή ήρθαν) και δεν θέλεις να σε ενοχλήσει κανείς, από αυτόν ή από άλλον πλανήτη.
Και ξαφνικά βλέπεις να πλησιάζει ένα βαν_είναι καντίνα ; αναρωτιέσαι. Για μια καντίνα μπορείς να κάνεις μια εξαίρεση. Να είναι τάκος ή μπουρίτος; Μπέργκερ; Κεμπάπ;
Κοιτάς την ώρα. Ναι, γιατί όχι; ‘Ωρα για brunch. Η «καντίνα» πλησιάζει, σταματάει κάτω από το μεγάλο γιούκα.
Περίεργο σκέφτεσαι, δεν πιάνεις στον αέρα μυρωδιές. Μια στιγμή. Δεν είναι καντίνα. Είναι, τι;
Είναι Γκαλερί. Είναι Αίθουσα τέχνης σε ρόδες. Είναι η Τέχνη που ήρθε και σε βρήκε εκεί στην έρημο. Στην high desert, να εξηγούμαστε. Είναι η Tumbleweed (το όνομά της από τα ξερόχορτα και τους θάμνους της περιοχής) που περιοδεύει με έργα ντόπιων κυρίως καλλιτεχνών_μια που και η περιοχή είναι και αρτιστίκ και πολλά γίνονται στο ερημικό της τοπίο. Κάκτοι στον τοίχο, κάκτοι σε ρόδες και έργα που κυλάνε και χόρτα δεν μαζεύουν. Περάστε εδώ: Tumbleweed mobile gallery
