Ενώ το ήξερα πριν ακόμη ανέβω στo πλοίο πως ο Leonard Cohen δεν θα ήταν εκεί, στην Επίσημη Συνάντηση Κοενιστών από όλο τον κόσμο στην Ύδρα- που γίνεται τακτικά σε μέρη που έχει αφήσει τα ίχνη του και στο Νησί δεν είναι μόνο ίχνη είναι κομμάτια ζωής – άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να μπαινοβγαίνει στη φήμη – φυσικά υπήρχε μια φήμη, θα ήταν παράλογο να μην υπήρχει – ότι ο Leonard μπορεί και να εμφανιζόταν.
Ακόμη και σήμερα, χρόνια μετά από το συνέδριο/συνάντηση των πιστών, θαυμαστών, μελετητών, αφοσιωμένων στον Κοέν με ενορχηστρωτή όλης της ιστορίας εκείνον τον ακούραστο Φιλανδό που κρατάει ευλαβικά τα Leonard Cohen Files, όπου φυσικά κανείς δεν συνάντησε τον Ποιητή, ακόμη και σήμερα πιστεύω ότι μπορεί και να βρισκόταν εκεί, μπορεί και να πέρασε και να έριξε μια ματιά μέσα από μια χαραμάδα ενώ εμείς βλέπαμε στην οθόνη εικόνες από τη ζωή του. Καμία απόδειξη δεν υπάρχει. Ο Λέοναρντ μπορεί να ήταν παντού. Όπως οι λέξεις του.
Οι λέξεις ξανά. Στην πρεμιέρα του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στη Θεσσαλονίκη.
“Marianne & Leonard –Words of Love”
“To τελευταίο πράγμα με το οποίο ο Λέοναρντ επικοινωνεί με την Μαριάν δεν είναι ένα λουλούδι, είναι λέξεις… (το γράμμα που της έστειλε μαθαίνοντας ότι είναι άρρωστη)”, λέει ο Nick Bloomfield που έκανε το ντοκιμαντέρ.
Στην Πρεμιέρα λοιπόν…
One by one the guests arrive
The guests are coming through
The open-hearted many
The broken-hearted few
And those who dance begin to dance
And those who weep beg
Welcome, welcome, cries a voice
Let all my guests come in