Houston, all good!
Κάποιοι έβλεπαν τις σκιές που κινούνταν στο φεγγάρι. Οι αστροναύτες, έλεγαν. Φαίνονται παιδί μου…
–Και το πίστευες κι εσύ, τους έβλεπες κι εσύ, μου έλεγε η μάνα. Γιατί ότι και αν πεις σε ένα μικρό παιδί θα το πιστέψει. Θυμάμαι! της έλεγα…Που κοιτούσα το φεγγάρι, εκείνο το βράδυ. Όλη τη νύχτα. Μπορεί να το έχω φανταστεί_ αλλά εγώ σου λέω ότι θυμάμαι.
Είχαμε πάει σ’ έναν γάμο, τότε, που γινόταν στην εκκλησία του Εσταυρωμένου στο Αιγάλεω. Εκεί που σήμερα είναι ο σταθμός του Μετρό. Εκεί εγώ έμαθα ποδήλατο. Κουφέτα, ρύζι και να ζήσετε, σαν τα ψηλά βουνά. Και κοιτάγαμε ψηλά.
Ήταν το βράδυ που ο άνθρωπος περπάτησε στο φεγγάρι – the first moon landing – Και αφού ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι, φαντάσου τι θα γίνει στα χρόνια που έρχονται… όλα θα μπορούσαν να γίνουν, όλα θα γίνονταν _ θα γίνονταν όλα τα καλά.
Από τότε νομίζω , δεν πατάω ποτέ εντελώς στη γη. Θυμάμαι τον πατέρα να με σηκώνει αγκαλιά, να μου δείχνει τον ουρανό και να μου λέει ιστορίες. Να ήταν εκείνη η νύχτα; Θα ήταν κι εκείνη. Τη μάνα να με ρωτάει – θα κοιμηθείς έξω απόψε…-και έστρωνε στη βεράντα.
Μην μετράς τ’ άστρα, λένε. Τα μετράω. Τα κοιτάω που πέφτουν.
Τα ονόματά τους δεν τα είχα ξεχάσει ποτέ.
Armstrong, Collins και Aldrin.
Είδαμε τα ασπρόμαυρα βήματά τους στην τηλεόραση. Τη σημαία να κοκαλώνει. Το αποτύπωμα στο χώμα. Το μικρό βήμα του αστροναύτη και το μεγάλο της ανθρωπότητα…
Ταξίδι στ΄Αστέρια, Captain Κirk και where no man has gone before.
Πριν από μόλις μερικά χρόνια, τώρα: Εγώ _και ο δικός μου Kirk _στο Χιούστον, στα Κεντρικά της ΝΑSA, ανάμεσα στους πυραύλους, τη Σεληνάκατο, τις πέτρες από τη σελήνη.
Διαστημική Ιστορία και οι ιστορίες των Aποστολών Αpollo, μία προς μία στη μεγάλη κεντρική αίθουσα. Και η πλατεία του Εσταυρωμένου, και εκείνη κατά κάποιο τρόπο, είχε διακτινιστεί μαζί μου εκεί, στα κεντρικά της NASA.
Αποφασίσαμε να μείνουμε ακόμη μία μέρα στην περιοχή – στο road trip δεν υπάρχει αυστηρό πρόγραμμα, αν υπάρχει, δεν είναι road trip – και να πάμε για φαγητό εκεί που πήγαιναν οι αστροναύτες (ναι, Ιταλικό ήταν – (διαβάστε κι εδώ: Δείπνο με αστροναύτες). Να βγούμε τη νύχτα και να οδηγήσουμε κάτω απ΄τα άστρα.
Μέρες αργότερα, όταν φεύγαμε από το αεροδρόμιο του Χιούστον και ενώ κατευθυνόμασταν στην πύλη αναχώρησης, από την αντίθετη κατεύθυνση και δίπλα μας σχεδόν, ερχόταν με το σακίδιο στην πλάτη, ο Matt Damon (εμφάνιση που αυτόματα μου έδωσε τους άπειρους πόντους στο παιχνίδι spot the celebrity στα αεροδρόμια)!
Τι δουλειά είχε ο Matt Damon στο Τέξας; Το googleαρα βέβαια.. Πήγαινε για τα γυρίσματα της ταινίας The Martian. Συμπαντικές συνωμοσίες…or what?
