Πήγα στο Tomorrowland – καινούργιο πράγμα, να το δούμε κι αυτό. Από κοντά, από μέσα.
Ωραίο σκηνικό. Το θέμα στην διακόσμηση είναι το τσίρκο, θεαματικά απλωμένο στο χώρο του παλιού αεροδρομίου-Ξιφασκία.
Η σκηνή εντυπωσιακή. Μεγάλη, σαν βγαλμένη θέατρο που πάνω της θα ανέβουν του κόσμου τα παράξενα. Την ώρα που έφτασα έπαιζε ήδη ο Van Buuren. Eνα «Α» πήγαινε κι ερχόταν, ο Armin. Και DJ και εμψυχωτής – σηκώστε τα χέρια. Everybody sit down. Και JUMP το παράγγελμα στην οθόνη.
Καπνοί, κορδέλες, λέιζερ και εφέ στο χώρο.
Fairground- play ground…και σφυρίχτρες. Κλασικά πράγματα.
Πίσω στον χώρο: πράσινο έχει ντύσει το σκηνικό έχει καλύψει το τσιμέντο (θα έπρεπε να το κάνουν πάντα αυτό, αλλάζει τις εντυπώσεις) και οι κολώνες «ντυμένες» με φωτάκια.
Διάφορα παιχνίδια και προσφορές από τους χορηγούς, γύρω -γύρω αλλά αυτό που στ΄αλήθεια άξιζε να προσέξεις βρισκόταν ακριβώς απέναντι απ΄την σκηνή, στην πλάτη μας- εκεί είχε στηθεί μια κερκίδα απ’ όπου οι τεχνικοί του Tomorrowland κινούσαν τα νήματα. Κάπως όπως βλέπουμε τους ανθρώπους της NASA στις ταινίες στο κοντρόλ της αποστολής – όχι τόσοι πολλοί όμως. Λειτουργούσε και εκεί εφέ με καπνούς που τους έπαιρνε ο αέρας.
Και φτάνουμε από το κοντρόλ, στις συνδέσεις.
Αποχαιρέτησε ο Van Buuren και ανέβηκε ένας tomorrowman που είπε να περιμένουμε λίγα λεπτά για να συνδεθούμε με το mothership, τα κεντρικά στο Βέλγιο. Αλλά και με Βαρκελώνη, Πόρτο και Μάλτα, όπου “έπαιζαν” και τα άλλα Unite with Tomorrowland – σαν αυτό της Αθήνας.
To brand name έχει επεκταθεί. Και μετά από λίγα λεπτά, αυτό έγινε.
Στα κεντρικά είδαμε μια ολόκληρη dream ville με τα γραφιστικά της, τα book of wisdom της, τις game of thrones πινελιές της. Και επι σκηνής Vini Vici και μετά David Guetta που τους παρακολουθούσαμε κι εμείς live και είχαμε – μέσα από τις οθόνες – επαφή με τις άλλες πόλεις,όπου εξελίσσονταν παρόμοιες καταστάσεις. Όλα αυτά στα 15χρονα φέτος του Tomorrowland, ευρωπαϊκής dance φιέστας.
Μουσικά τώρα~
αν είσαι φαν των παραγγελμάτων, των επικών dance/trance και της ολλανδικής ιδιοσυγκρασίας (δεν εννοώ τον Τiesto – εκείνος άρχοντας μπροστά στο πως εξελίσσεται το είδος), αν είσαι εκεί, λοιπόν, μια χαρά. Ο Van Buuren άλλωστε είναι γερό όνομα, είναι ψηλά στις λίστες και πολύ καλός σε αυτό που κάνει – αλλά όχι, ευχαριστώ. Αν και όλο αυτό ερχόταν στ΄αυτιά με πολύ καλό ήχο.
Ο κόσμος που ήταν εκεί _και αρκετοί τουρίστες χόρευαν με τα merchandise τους του τύπου_ήμουν κι εγώ στο Tomorrowland Athens μέσα στου logo την έξαψη και με σημαίες και σύμβολα και ξυλοπόδαρους και με την αύρα του tomorrow, όπως κι αν είναι αυτό. Έτσι κι αλλιώς, το αύριο είναι μια άλλη μέρα.