Τον παρακολουθώ χρόνια και σταθερά. Με κλεφτές (και σταθερές) ματιές στην πορεία του. Στη μουσική, στην τέχνη, σε όσα φυσάει προς το μέρος του η έμπνευση. Και κάθε φορά εμφανίζεται ένας καινούργιος λόγος και με δικαιώνει. Να τος ξανά- Νέος Μάρκος Δεληβοριάς.
Σε λευκό φόντο- διακριτικά και επί της ουσίας μουσικά: retrospective – με τα όμορφα τραγούδια του σε φίνα αισθητικά έκδοση, CD/βινύλιο, έτσι όπως η πρόταση του καλλιτέχνη έχει ωραία υπόσταση.
Μάρκος Δεληβοριάς- για όσους ξέρουν την τραγουδοποιία του θα θυμηθούν εδώ την μελωδική φλέβα, το ταξιδιάρικο στιλ, την κινηματογραφική γραφή του. Αν όλα ξεκινάνε απ΄το τραγούδι (και καταλήγουν εδώ που τα λέμε εκεί- στην αξία του τραγουδιού), ο Μάρκος έχει κερδίσει το παιχνίδι από τα αποδυτήρια.
Retrospective λοιπόν, ακόμη μια αφετηρία.
Και αρχή με το Ivan’s Theme – ακυκλοφόρητη ως τώρα σύνθεση που προοριζόταν για το soundtrack της ταινίας μικρού μήκους ‘Ivan’. Μπαίνεις αμέσως στο κλίμα της Ρετροσπεκτίβας. Και πίσω στο 2000 με το Tribal Call από το άλμπουμ Shine. Το Green City με την slide /οn the road αντανάκλαση του δρόμου – ανοιχτό παράθυρο, ανοιχτοί ορίζοντες.
Το «σινεμά» του Μάρκου έχει ήχους με σασπένς (Νight Falling), τοπία και αφήγηση. Αυτό το ξεχωρίζω, το βάζω μπροστά: Την αφήγησή του. Storyteller – ακόμη και χωρίς λόγια. Ή σαν Bowie-ικής φύσης αφηγητής στο Interstate Lights από εκείνο τον έξοχο δίσκο του, το Pictures of Her (2004).
Είναι ένα κι ένα τα κομμάτια, επιλεγμένα από τις προηγούμενες δουλειές του, του σε αυτή τη νέα, φροντισμένη, μεστή έκδοση, εδώ. Δώστε προσοχή στην πορσελάνινη ‘americana’ του Ticket To Heaven από μια Iron & Wine παλέτα, εκτός πόλης, με τις μυρωδιές από το χώμα και τη βροχή.
Το Black Bird, σύνθεση του Μανώλη Φάμελλου, διασκευή του Δεληβοριά – και στα αγγλικά – κι αυτό ακυκλοφόρητο. Όμορφο τραγούδι, όπως και το Nowhere Land (Φάμελλος αλά Μάρκος) και νοσταλγικός Tom Petty ήχος.
Συχνά το λέει για την αγάπη του στους Beatles και στην ποπ μεγαλοφυΐα τους. Η καλή ποπ είναι τρομερά δύσκολη υπόθεση. Όλοι το ξέρουν.
Και ο Μάρκος εκτιμά την απλότητα, την οικονομία, την χάρη του τραγουδιού. Μακρυά απ αυτόν φανφάρες και εντυπωσιασμοί. Sea of Stones και Κάτω από τη Γη – η μπαλάντα του από το «Μάρκος Δεληβοριάς και οι Φίλοι του Παβαρότι» (2011). Φαίνεται σαν χτες, ακούγεται – πολύ – σαν σήμερα.
Το In Search of Love άλμπουμ του 2015, το επισκέπτεται με ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του, το Rivals. Με την γάργαρη ισπανική κιθάρα του και την ερμηνεία του. Διαφορετικό και παραμυθένιο το «Ναγκασάκι»/ακυκλοφόρητο κι αυτό. ΄Ώσπου έρχεται και η μικρή η Αλίκη για να πει μαζί με τον πατέρα την Πέρδικα. Και με το Song About A Lamb – μουσική πάνω στο ποίημα του Γουίλιαμ Μπλέικ – εμπνευσμένα και δυναμικά , έτοιμος και με φόρα για την συνέχεια. Retrospective – το άλμπουμ. Αναζητείστε το. √
