That’s the Way the World Goes Round– τραγουδούσε ο John Prine στα 70ς. Τον αποχαιρετήσαμε τις προάλλες. Άλλος ένας μεγάλος μας άφησε. Πολύ μεγάλος, πολύ σπουδαίος. Έτσι γυρίζει ο κόσμος. Έτσι και άντε βρες.
–Γρήγορα θα γυρίσεις πίσω, είχε πει το αφεντικό στον ταχυδρόμο John Prine που ξεκρέμαγε την τσάντα με τα γράμματα και έλεγε αντίο.
Που να ‘ξερε! «Ότι δεν γυρίζει έτσι ο κόσμος». Ότι τον ταχυδρόμο του, που τραγουδούσε θα τον τιμούσαν με Grammy για την προσφορά του στην Τέχνη, ότι ένας από τους πιο μεγάλους του φαν θα ήταν ο Bob Dylan, ένας άλλος ο Bruce Springsteen και ότι τα τραγούδια του θα μιλούσαν με τόσο αλήθεια όσο η μεγάλη λογοτεχνία.
Μήπως ήξερε, τότε και ο John Prine ο ίδιος;
Κάτι όμως είχε ψιλιαστεί ο Kris Kristofferson, που τον είχε πετύχει σε ένα μπαρ να τραγουδάει έτσι για το κέφι της βραδιάς. Και έτσι το έμαθε ο κόσμος. Και έτσι άκουσε ο κόσμος John Prine.
Φοβερός τύπος, εκτός από μέγιστος τραγουδοποιός. Για εκείνον που βρήκε το σπίτι άδειο όταν η γυναίκα του έφυγε με τον πλανόδιο πωλητή, τραγουδούσε και για τον …εαυτό του σε μια μετά- θάνατον συνάντηση με τον άγγελο που του εξηγούσε τα καθέκαστα.
Μιλούσε για την αγάπη, τον έρωτα, το σεξ με τρόπους ευφάνταστους, με το πώς αρέσουν τα αβγά στον έναν και πώς στον άλλο, έλεγε ερωτευμένος και ευτυχής.
Με αστεία, μιλάς για τα πιο σοβαρά πράγματα. John Prine, υπογραφή. Και άλλο τόσο μάστερ της τέχνης του εκεί που πετάει σουρεαλιστικά σε φανταστικούς κόσμους και με την βραχνή φωνή του βαθαίνει τις ιστορίες. Σα να είχε διαβάσει μυστικά όλα τα γράμματα που φόρτωνε παλιά στην τσάντα που κουβαλούσε.
All The Best – The Missing Years
Let’s talk dirty in Hawaiian
Lake Marie
In spite of Ourselves
He was in heaven before he died
περισσότερα για John Prine ΕΔΩ και ΕΔΩ.
