Συμβαίνει μερικές φορές, η οθόνη να παίρνει πρωτοβουλίες. Να υπακούει σε δικό της αφέντη. Να βγάζει στον αφρό ό,τι θέλει εκείνη. Σε αυτή την περίπτωση αυτό. Το φιλμάκι του Μorgan Maassen.
O Morgan Maassen είναι σκηνοθέτης και φωτογράφος. Και έχει μια αδυναμία στα υδάτινα θέματα. Εκεί “συναντηθήκαμε”. Με τον Morgan, με τα κύματα, με τον βυθό, με τις ακτές, με τους ορίζοντες. Με τις σανίδες, με τους surfers. Mε τις μέδουσες. Με τη μουσική.
Γύρισε σε διάφορα μέρη για να μαζέψει το υλικό του. Αυστραλία, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϊτή, Μεξικό, Αμερική, Χιλή, Γαλλία, Ιταλία, Γροιλανδία, Μαλδίβες, Κίνα…
Και έχει και ένα πολύ ωραίο soundtrack. Αυτό:
Woo – “Deep Within”
East Village Radio – “The Owl Service”
Richard Hawley – “Last Orders”
Flying Lotus – “Puppet Talk”
Monster Rally – “Birds Pt. 2”
Johnny Greenwood – “I’ll Follow Tomorrow”
Noel Nicola – “Johnny, No Sabe Porque”
Tomppabeats – “Woolen Mittens”
Fear Street Super Chillers – “Short Spell”
Saint Etienne – “United World”
Davidd Winter – “La De Da De Dum”
Gyorgi Ligetti – “Requiem For Soprano”
Philip Glass “Protest”
Onra – “Opium Delirium”
Tomppabeats – “The Girl Next Door”
Tommy Guerrero – “Interlude Train Of Thought”
Dirty Beaches – “Good Bye Edmonton”
Pantha Du Prince – “Urlichten”
Kraftwerk – “Endlos Endlos”
Woo – “Deep Within”
Γι’ αυτό αφήνω την οθόνη να κάνει τα δικά της. Όλοι χρειάζονται τον χώρο τους.