Είναι η μουσική – αυτή η beautiful music – είναι τo vibe που εκπέμπει, είναι η φιλοσοφία του. Kαι όλα αυτά μαζί. Ο τρόπος που ο ήχος του κοιτάει μπροστά χωρίς να χάνει το ‘βλέμμα’ του σε ό,τι έχει προηγηθεί. Είμαι fan του DâM-Funk.
Είμαι φαν του DâM-Funk και κάθε τι που μας δίνει, με δικαιώνει.
Και αν θεωρείται σαν ο πρεσβευτής του modern funk και του modern boogie (αν ο ίδιος δεν το δέχεται) και δικαιωματικά παίρνει εύσημα για τον χαρακτηριστικό ήχο της πόλης του το Λος Άντζελες- σας υπογράφω ότι η beautiful music του Dâm-Funk ταιριάζει γάντι στα Νότιο-Ανατολικά της Μεσογείου και στο αδιαφιλονίκητο deep beautiful (summer -round-the year) mood.
Η μουσική του διυλίζει την ατμόσφαιρα.
Tις διαφορετικές της στρώσεις, τις καμπύλες και τις διασταυρώσεις – σε μια ροή εξαίσιων ήχων από συνθεσάιζερ και μπάσο, από keytars και ρετρο-φουτουριστικές προσομοιώσεις.
Soundtrack σε Star Trek επεισόδιο διαπλανητικής περιπέτειας σε funky cool πλανήτη.
Πρόσφατες κυκλοφορίες από το δικό του μπουτίκ label, την Glydezone, το Destination : Known/Paradise, το Garrett/Dam-Funk :Private Life III
το Palm Springs και το διάφανο ηλιόλουστο funk του – νέες συνδέσεις στο σύμπαν Dâm-Funk και the real thing ακόμη μια φορά. Superb!
L.A
Λίγο πριν κλειστούμε – πανδημιακά – όλοι μέσα, πέρσι, στο ταξίδι στο Λος Άντζελες, σε ένα απ΄τα εκλεκτικά βινυλιακά μας σαφάρι στο Amoeba (τελευταίες εβδομάδες του στο παλιό σημείο στην Sunset), εκεί λοιπόν, “τσίμπησα” το STFU II – μια αληθινή funk εμπειρία που σε εκτοξεύει σε νυχτερινές διαδρομές, ανοιχτούς δρόμους και σε απογευματινές μουσικό- συναθροίσεις με κορύφωση μεγαλοπρεπές ηλιοβασίλεμα.
Όλα αυτά με την σφραγίδα της αυθεντικότητας και του DâM-Funk music genius.
Νωρίτερα μερικά χρόνια, τον είχα πετύχει σε ένα από τα περίφημα εκείνα conference του Red Bull Music Academy – στο Λονδίνο ήταν εκείνη την φορά.
Απολαυστική συνάντηση και ένας πολύ ωραίος τρόπος (από τους καλύτερους) για να ξεκλειδώσει κανείς το σύμπαν, τις επιρροές, την ουσία, τον χαρακτήρα της μουσικής του.
Μου είχε κάνει εντύπωση τότε με πόσο respect μιλούσε για τους παλιότερους. Να τους ακούτε πάντα (έλεγε) they have the tips“. Μεγάλος θαυμαστής του Steve Arrington (από τους Slave) έκαναν μαζί το Higher – και αν αυτό σου φέρνει σε φλας μπακ φάση, τότε η συνοχή του χρόνου έχει πάει περίπατο.
Επιρροές
Late 70s funk και soul, early 80s, Prince, hip hop – που κι αυτό από το funk έπαιρνε πολλά (από άλλες όχθες του κυρίως).
Ο νεαρός Damon Riddick από την Pasadena είχε αρχίσει να γράφει κασέτες, να φτιάχνει mixtapes και να ετοιμάζει την δική μου μεγάλη είσοδο στο παιχνίδι.
Αν τα 80ς και τα synths ακούγονται έτσι, τότε yes please!
Το θρυλικό Toeachizown κυκλοφορούσε τον Οκτώβριο του 2009 – και το modern funk εξελισσόταν έχοντας παντού γραμμένο το όνομά του.
Στο μεταξύ…
τα Funkmosphere πάρτι του έγραφαν ιστορία, τα remix και οι δικές του παραγωγές – από τις πρώτες στην αγαπημένη και εμβληματική για τον σημερινό ήχο, Stones Throw Records – ξεδίπλωναν τις δικές του καθοριστικές γραμμές στην ‘φυσιογνωμία΄του σύγχρονου soul/funk/boogie – beautiful ήχου του – ως τα πιο πρόσφατα άλμπουμ, Eps και singles.
Απορία;
Πώς και δεν ακούς παντού και συνεχώς το όνομά του – θα έχεις ίσως την απορία.
Είναι, πιστεύω, γιατί στην προσωπικότητά του αντικατοπτρίζεται το χαλαρό ύφος της μουσικής του. Με τις αποστάσεις που παίρνει από μόδες, social media παρεμβολές και την καθημερινή ασταμάτητη on line παρενόχληση. Το underground προφίλ του.
Φυσικά και είναι στα social media. Με πολλή μουσική και την δική του cool στάση… Listen. Focus. Inspire. Don’t tear down. Take care – ένα από τα πρόσφατα tweets του.
-> Και, amigos, κάτι τελευταίο: προφέρεται Dame-Funk.
