Μπορεί να έρχεται από το μέλλον. Μπορεί και να έρχεται από παρελθόν. Τώρα δα και τα δυο ζυμώνονται σε ένα εκρηκτικό παρόν. Των Irreversible Entanglements το Open The Gates.
Εκλεπτυσμένα και ακατέργαστα το ίδιο, ένα άλμπουμ αφύπνισης. Δυνατό, αψεγάδιαστο, ορμητικό. Με γειά μας. Χαιρετίσματα σε όσους δεν πιστεύουν στο σήμερα της μουσικής.
Από την πρώτη στιγμή που άκουσα το Open The Gates – το κομμάτι από το ομώνυμο άλμπουμ, που το κυκλοφόρησαν αρκετά νωρίτερα, ένοιωσα το αδιαπραγμάτευτο της μουσικής τους. Tip : ακούστε το δυνατά.
Ανοίξτε τις πύλες. Κυνηγήστε το όνειρο, αφήστε το άγνωστο να σας εμπνεύσει. Για την ειρήνη. Πάνω στα βαριά τύμπανα της σιωπής. Ελεύθεροι. For Peace. Ωραίοι κυνηγοί των ονείρων.
Τα λόγια της Moor Mother κατά κόσμον Camae Ayewa, ποιήτρια, ακτιβίστρια, μουσικός από την Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, το μισό των Black Quantum Futurism και μέλος των Irreversible Entanglements καλή ώρα. Τα λόγια της πάνω στην εμπνευσμένη, ιαματική, αγέρωχη jazz τους.
Οι ήχοι από τα όργανα – τα πνευστά, τα κρουστά, τα τέλεια grooves πάνω στις φίνες ραφές τους σαν μοντέλα φορεμένα στους δρόμους. Τα όργανα των μουσικών και τα πνεύματα που κινούνται ανάμεσά τους. Το πνεύμα του punk, αδελφικός σύντροφος της τζαζ- εδώ που τα λέμε και στις πιο conservatoire στιγμές της.
Και αυτά μαζί, σε κοινή πορεία. Στην αφρο-φουτουριστική αποκάλυψη με όλα τα παρακλάδια και τις δημιουργικές αναφορές, μέσα στο στο τρίτο άλμπουμ του κουϊντέτου, που κυκλοφορεί την International Anthem, το συγκλονιστικό αυτό label από το Σικάγο.
-Energy Time. Δίνει το σήμα η Moor Mother.
Αφύπνιση. Με άγιους, πρωτόγονους ήχους. Ξύπνημα της συνείδησης. Την ώρα που η ανθρωπότητα κοιμάται τον πιο επικίνδυνο ύπνο της ζωής της (εντάξει, έχει κοιμηθεί κι άλλες φορές, οπότε θα έπρεπε να θυμάται).
Ύπουλες σκοτεινές γλίτσες, μουχλιασμένα φαντάσματα, ερπετά, σαλιγκάρια και νοικοκυραίοι άνθρωποι σκάβουν το λάκκο μας. Τα αυτονόητα στα αυτιά τους, ακατάληπτα. Και ζουν ανάμεσά μας. Αποφασίζουν για εμάς. Διακινούν το δηλητήριο. Εκεί δίνονται μάχες από μουσικές σαν κι αυτές, που διατρέχουν την Ιστορία και παρεμβαίνουν στα πράγματα, free jazz style. Διαδηλώνουν. Κερδίζουν έδαφος, κερδίζουν τις μάχες. Σε έναν αγώνα για την ελευθερία- η φωνή της Camae πάλλεται, αγώνα για την αλήθεια. Αγώνα για να μην χάσεις το μυαλό σου.
Το φυλετικό ζήτημα είναι αυτό που ανάβει τις φωτιές στο Οpen The Gates και το 11λεπτο σχεδόν The Port Remembers λέει την ιστορία ποιητικά και ρεαλιστικά. Οι Irreversible Entanglements άλλωστε – σαν Μη Αναστρέψιμες Εμπλοκές – δημιουργήθηκαν όταν οι μουσικοί τους συναντήθηκαν έξω, στις διαδηλώσεις.
Ο Keir Neuringer με το μαχητικό του σαξόφωνο, synths και percussion, ο Aquiles Navarro με την ασύλληπτη τρομπέτα του, ο Luke Stewart, διπλό μπάσο και μπάσο κιθάρα και ο παλμός της γης, ο Tcheser Holmes με τα ντραμς και τα κρουστά που βάζουν τη σφραγίδα τους από την αρχή ως το τέλος. Το ίδιο και η φωνή της Camae Ayewa, που σηκώνει θύελλα πάνω σε αυτό το τζαζ ποτάμι.
Αν δεν είναι το Open the Gates των Irreversible Entanglements ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, μάλλον μιλάμε για άλλη χρονιά. Και ποιος ξέρει πού ξημερώνεται ο καθένας.
