Ήταν πάντα εκεί. Κοινότυπο να το λες, αλλά έτσι ήταν, εκεί ο Terry Hall.
Και όταν ήρθε το Encore το άλμπουμ των Specials το ’19 και τινάχτηκε στα ύψη, το είχα σίγουρο πως όχι μόνο ήταν σταθερά εκεί (εδώ) αλλά και είχαν επιστρέψει για τα καλά και δισκογραφικά. Και λίγο μετά ήρθε και το Protest Songs 1924-2012 – νέο άλμπουμ των Specials που ήταν άλλωστε πάντα εκεί – και τώρα που οι καιροί είχαν ζορίσει πάλι, να‘τοι μπροστά με τραγούδια διαμαρτυρίας.
Και έτσι ο Terry Hall ήταν δίπλα μας. Όπως τότε που έβαζα στο μουσικό μου χάρτη το Κόβεντρι και στο τέρμα ν΄ακούγεται ως το άπειρο, το Too Much too Young, σε όποια μουσική φάση κι αν ήμουν. Punk rock και gabba gabba hey, industrial κιλοβατώρες, φάση funk forever, deep south Americana, house techno electronica, huge jazz και ο Terry Hall έξω από το χρόνο, κεί, εκτός τάσεων και φάσεων, αδιαμφισβήτητα παρών.
Όσο το βινύλιο των Specials έλειωνε κάτω από τη βελόνα, έρχονταν και τα άλλα. Τα Fun Boy Three και οι συνεργασίες του Terry με τόσο-πολύ-καλό-κόσμο. Και η πίστη μαζί, ότι εργατική τάξη θα δικαιωθεί, ό,τι της έχει κλαπεί, θα επιστρέψει. Ο ρατσισμός δεν θα έχει καμιά τύχη ποτέ και πουθενά. Ska και reggae καθαρός αέρας. Στο πέτο κονκάρδα 2-Tone και ο Terry Hall ήταν φίλος.
Στην πραγματικότητα, τον είδα από κοντά όταν είχε έρθει στο Αμφιθέατρο (ίσως το καλύτερο κλαμπ που είχαμε ποτέ στην Αθήνα) το καλοκαίρι 1995, σε μια σειρά από live που έκανε στο κλαμπ της Γλυφάδας η Half Note – James Brown, Νeneh Cherry, Lightning Seeds, Chaka Khan. Και ο Terry Hall, για εμάς εκεί, με μια απόσταση ασφαλείας από ό,τι έτρεχε γύρω και μέσα σε όλα. Τόσο κοντά που σου ψιθύριζε το A Message To You Rudy (του Dandy Livingston) στο αυτί. Είτε στο ένα χέρι είχε τσιγάρο. Είτε και τα δυο στο μικρόφωνο και έλεγε το Gangsters.
Κρατούσε κανείς σημειώσεις; Ποιος να προλάβει;
Το δεύτερο φεστιβάλ του Kosmos 93.6 (συνεργασία με την Οn Stage το 2010) φέρνει τους Specials στο θέατρο Βράχων. Full band και ο Terry Hall η γνωστή φιγούρα που βγαίνει μπροστά μέσα από το σκοτάδι και μετά χάνεται πάλι εκεί. Και κάθε στίχος του ηχεί σαν γραμμένος για εκείνη τη στιγμή που οι πόλεις βούλιαζαν στην πιο βαθιά οικονομική κρίση. Ghost Town(s)
Τα νέα τις προάλλες στις 18 Δεκεμβρίου δεν έβγαζαν και πολύ νόημα. Ο Terry Hall έφυγε από τη ζωή- 63 χρονών. Η εικόνα μου ήρθε στο μυαλό: χάνεται πάλι πίσω, ενώ βγαίνει μπροστά η μπάντα για το instrumental part και νάτος που επιστρέφει, πάντα εδώ, για να πει τα υπόλοιπα.
