Αν, υποθετικά, έλεγαν στον κόσμο ότι θα μπορούσε να ψηφίσει και να φέρει πίσω από τον αφανισμό κάποιο από τα ζώα που έχουν χαθεί στο βαθύ παρελθόν, το dodo, είναι η γνώμη μου, θα είχε πολλές πιθανότητες να επιστρέψει.
Υπήρξε χαριτωμένο και φιλικό και (από όσο ξέρουμε) το πέρασμά του από τον Πλανήτη δεν άφησε αρνητικό αποτύπωμα.
Στη συνέχεια το dodo κράτησε διακριτική την παρουσία του στις τέχνες, στον πολιτισμό και στην κατανάλωση με μετρημένες αναφορές και σχετικά περιορισμένα περιστατικά εμπλοκής του.
Όσο και αν οι μικροί έχουν ψωνιστεί με τους δεινόσαυρους, το βλέπω δύσκολο αυτοί να επιστρέφουν λόγω κυρίως μεγέθους (τους σκέφτομαι με τρόμο στην Πανεπιστημίου – όλους μάς σκέφτομαι με τρόμο στην Πανεπιστημίου) και μάλλον τους έχει βλάψει η συνεχής παρουσία τους εδώ κι εκεί.
Επιστρέφω στο dodo (ύψους ενός περίπου μέτρου και βάρους περί τα 20 κιλά – δεν το λες και σπουργιτάκι) που παρότι φέρεται να έχει συγγένεια με τα περιστέρια, δεν πήρε (ευτυχώς) τίποτε από τον χαρακτήρα και την ροπή τους στις δημόσιες σχέσεις.
Είναι συμπαθητικό, πλην άτυχο πτηνό και οι ειδικοί θα γνωρίζουν γιατί το χάσαμε στο δρόμο, κάπου τριακόσια χρόνια πριν – δεν τα λες και λίγα.
Το dodo επέστρεψε πρόσφατα με την ομώνυμη ταινία Dodo του Πάνου Χ. Κούτρα (παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών 2022).
To dodo έχει λογαριασμό στο instagram για ανθρώπους που αγαπάνε τα ζώα.
Και τώρα – ωραία εμφάνιση! – καμαρώνει μειδιώντας στο πόστερ του The Greek Film Festival in Berlin για την 8η διοργάνωσή του 29 Μαρτίου – 2 Απριλίου.
«Το φεστιβάλ γελά και χαμογελά με την κωμωδία, την σάτιρα και το dramedy που θα χαρακτηρίζουν μεγάλο μέρος του προγράμματος και στα οποία είναι αφιερωμένη η νέα έκδοση”… Γεγονός που πιθανότατα επισπεύσει την επιστροφή του dodo.
