Από το αγαπημένο monopoli ήρθε η πρόσκληση, να πούμε κάτι για τον Λυκαβηττό που θυμόμαστε. Με την ευκαιρία που ανοίγει το θέατρο ξανά. Μας είπαν και “guru των live” … Ωωω!
Ευχαριστώ την Στέλλα Χαραμή για το κείμενο και τον Ιπποκράτη Ναυρίδη (συναυλιακό συνοδοιπόρο) που ομόρφυνε το θέμα με τις φωτογραφίες του. Και τους φίλους μου, που θυμόμαστε μαζί .
Τον Βάιο Μαχμουντέ, την Τίνα Παππά, τον Παναγιώτη Παπαϊωάννου, την Ηρώ Παστρικού, τον Θανάση Ράλλη, τη Ναταλί Τσιριγώτη, τον Χάρη Συμβουλίδη, τον Μάρκο Φράγκο.
Μερικές φορές λοιπόν, ο Λυκαβηττός ήταν κάτι σαν τρίαθλο.
Ανέβαινα στον λόφο χωρίς αμάξι (εναλλακτικά τελεφερίκ) για να κατέβω μετά γρήγορα (άσκηση), παρακολουθούσα το λάιβ (απόλαυση), έπαιρνα στο τέλος την κατηφόρα, τρέχοντας να φτάσω στην εφημερίδα και να γράψω για τη συναυλία (με ένταση να προλάβω γιατί ήταν αργά και έκλεινε το φύλλο… γράφε – γράφε). Εμπειρίες όμως. Τι; Δεν ήταν εμπειρία ο Tito Puente με την Celia Cruz και το λάτιν μεγαλείο εκείνης της βραδιάς; Το προσκύνημα στους Massive Attack; O φλογερός James Brown; Ο καύσωνας με Bryan Ferry; Ο χορός με τους Beautiful South; Ο συγκλονιστικός Ray Charles; Το ταξίδι που μας πήγε ο David Byrne; (… μήπως το ονειρεύτηκα;) Ο Lou Reed στον Λόφο; Η πανδαισία Buena Vista Social Club; Η νύχτα με τις μάσκες των Slipknot;
Αλλά ήταν και εκείνα τα δύο live του Νick Cave. Αρχές ‘90s.
Ο Nick είχε ήδη πιστό κοινό στην Ελλάδα, ο underground φίλος μας ερχόταν και έκανε αξέχαστες εμφανίσεις για όσους παρακολουθούσαν την σκηνή, αλλά εκείνοι οι δυο γεμάτοι Λυκαβηττοί αποκάλυπταν στα μάτια μου τη δυναμική αυτής της σχέσης. Κάτω από το φεγγάρι εκείνου του καλοκαιριού είδα τον Cave να έρχεται από το μέλλον. Να μας αφήνει να δούμε αυτό που θα γινόταν, τις πτυχές, τις όψεις, τις συγκρούσεις, τις αναδύσεις, τα τραύματα, το φως που είχε μαζί του. Ξωτικό μέσα από τις παράξενες ιστορίες του, να χορεύει ισορροπώντας στον βράχο.
Ένα δισέλιδο είχα γράψει τότε στα «ΝΕΑ», ίσως και να ήταν η πρώτη μεγάλη παρουσίαση του Cave σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας. Και είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά. Και τα θυμάται και εκείνος εκείνα τα live στον Λόφο.
