Να πω ψέματα; Να μην πω! Το είχα σκεφτεί. Ότι θα ήταν πολύ καλό για να ισχύει. Το συναυλιακό νέο που αρχικά ‘εσκασε’ με ένα ομιχλώδες, ασαφές, θολό και σχετικά κρυμμένο post, στην πρώτη φευγαλέα αναφορά για το live της 10ης Φεβρουαρίου. Δεν μπορεί, σκέφτηκα, για τον billy woods λένε.
Ο billy woods είναι σήμερα ίσως (ίσως και χωρίς ίσως) η πιο σημαντική προσωπικότητα στο hip hop που μας αφορά.
Εκείνο που έχει λόγο εναλλακτικό, δυναμικό, ευφυία, άποψη, πολιτική στάση, χιούμορ, λογοτεχνική φλέβα. Το hip hop που κινείται υπόγεια, underground, αλλά παράγει έργο που αλλάζει την επιφάνεια. Που ανοίγει χώρο σε πολλές φωνές, αμφισβητεί, ενθαρρύνει την δημιουργία. Και στην εποχή της υπερέκθεσης, δεν παίζει με τους κανόνες της – ο billy woods κρύβει το πρόσωπό του. Φωτογραφίες του (καθαρές) δεν κυκλοφορούν και καμία σχέση με τις αλά Kanye εκκεντρικότητες.
Τον παρακολουθώ πάντα με πολύ ενδιαφέρον.
Μέσα από προσωπικές δουλειές του, τις φοβερές συνεργασίες και τις guest εμφανίσεις που κάνει – όλα με ειδικό βάρος.
Δίπλα σε αυτά, η μεγάλη προφορά στην τέχνη του, η δημιουργία της Backwoodz Studioz, label ομπρέλα που ολοφάνερα ο σκοπός του δεν είναι το να τονώσει το ego του woods (μακριά από αυτό) αλλά να εξασφαλίσει στους καλλιτέχνες τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να εκφραστούν χωρίς περιορισμούς, όπως θέλουν. Στις πρόσφατες κυκλοφορίες της backwoodz σημειώνω αυτές του blockhead, της Fielded, ενώ μόλις κυκλοφόρησε το Pay or Dispute του Duncecap.
Η έμπνευση ‘δουλεύει’ στο μεταξύ ασταμάτητα για τον ίδιο.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ των Armand Hammer – πρόκειται για το σχήμα billy woods και Elucid, εντυπωσιακό από την αρχή ως το τέλος, με ιδέες και ανατροπές και απότομες στροφές, φουτουριστικό αλλά σε σταθερή επαφή με τον παρόν. Καυστικός, έξυπνος, σπαρταριστός και to the point, ο λόγος του.
Τον τίτλο του, We Buy Diabetic Test Strips (θα λέγαμε κάπως σαν: Αγοράζουμε Ταινίες για διαβητικά τεστ) τον εμπνεύστηκαν από το παράλογο της εποχής και τις φρικτές ανισότητες της. Δηλαδή, από εκείνα τα αυτοκόλλητα και φυλλάδια που έχουν κατακλύσει τη Νέα Υόρκη και διαφημίζουν ότι προσφέρουν χρήματα για αχρησιμοποίητες ταινίες μέτρησης διαβήτη, τις οποίες ασφαλισμένοι ασθενείς πουλάνε νόμιμα σε ανασφάλιστους που δεν αντέχουν να πληρώνουν το κόστος της λιανικής τιμής τους. Κοινώς και εις άλλα με υγεία.
Το We Buy Diabetic Test Strips (Σεπτέμβριος 23) άνετα στα καλύτερα σίγουρα της χρονιάς και δύο χρόνια μόλις από εκείνο το κλασικό πια Haram..Και guess what? Αυτό, μόλις μερικούς μήνες μετά το έξοχο, απολαυστικό και με on the road αέρα, το Maps (Μάιος ’23), που υπογράφει ο woods μαζί με τον παραγωγό από Λος Άντζελες, Kenny Segal.
Δεν θα σας κουράσω με τις πολλές guest συμμετοχές του woods σε έργα άλλων…
…σημειώνω μόνο τις εμφανίσεις του μόλις την χρονιά που πέρασε σε άλμπουμ του Skech185, του The Alchemist, της Noname, του Aesop Rock και του Blockhead μεταξύ άλλων.
Σημειώνω και αυτό: ότι τον Pink Siifu με τον οποίο επίσης συνεργάζεται ο woods, τον συναντάμε στην Στέγη Ωνάση (2/2). Τι έγινε παιδιά?!
Άκου τώρα:
Ο ήχος της Backwoodz – η μουσική – φτιάχνει ατμόσφαιρες σκοτεινές και θολές, συχνά κλειστοφοβικές (πάντα με τις αγαπημένες ανατροπές).
Αλλά ο ακροατής που θα προσέξει περισσότερο, θα δώσει χώρο και χρόνο, θ’ ανακαλύπτει συνεχώς νέες πτυχές και κανάλια. Έτσι πάει. Και αλλάζει το σκηνικό.
Ο woods ανακάλυψε το hip hop (και το ταλέντο του αργότερα σε αυτό) ερχόμενος στη Νέα Υόρκη, αφού- αν και γεννημένος στην Washington DC – ζούσε με την οικογένειά του στην Ζιμπάμπουε. Η μητέρα του, από την Τζαμάικα, καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας, ο πατέρας του συγγραφέας, Πανεπιστημιακός, Μαρξιστής, διανοούμενος. Πίσω στην Αμερική, ο νεαρός σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Howard, ακούει Public Enemy και βρίσκει το δρόμο του στη ραπ σκηνή της Νέας Υόρκης.
Λίγο αργότερα, το 2003 δημιουργεί στην (ανεξάρτητη δισκογραφική) Backwoodz Studioz. Και εμένα τώρα μού δημιουργεί μια αίσθηση ότι μόλις έχει ξεκινήσει.
> Ο billy woods το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου στο Αν (Σολωμού 13/Εξάρχεια) από το Plissken Festival
