-Τι μου έλειψε από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι;
Ένα πειρατικό. Ανάμεσα στα τόσα πλοία, πλοιάρια, βάρκες που διέσχιζαν τον Σηκουάνα, γιατί να μην σηκώνει σημαία και ένα πειρατικό;
Παράπονο όμως δεν έχω.
Είχε πολύ νερό – αλλά πολύ νερό (και το νου μας στο νερό, τα έχουμε πει) πλωτή τελετή και βροχή, πολλή βροχή, φυσικό εφέ, χάρισμά μας – γέλιο από την εξέδρα, νυχτερινή ατμόσφαιρα στο φινάλε.
Παράπονο δεν έχω.
Αποκεφαλισμούς είχε, heavy metal είχε, αρουραίους και νεκροκεφαλές και κατακόμβες είχε (αρχή αρχή κιόλας, το είπα ότι θα πήγαινε καλά αυτό). Μυστήριο parkour τύπου (ποιος να΄ναι?) που πλανάται ακόμη πάνω απ’ την πόλη. Είχε Verlaine και video games, και τον μεταλλικό καβαλάρη να καλπάζει στο ποτάμι. Μορφές και φάτσες και τον γύρο του Παρισιού.
Liberté, égalité, fraternité
Γαλλική Επανάσταση, Ça ira και splatter, fashion και πασαρέλα και πάρτι με ευθύτατες Eurovision-ικές σημειώσεις, χορό για all-inclusive societies, queer και beautiful people, pop culture και civilization και beaucoup de …dancing in the rain.
Παράπονο δεν έχω – αν και δεν είμαι και πρώτη φαν του Zidane που είχε πρώτη θέση, αλλά δεν είμαι και φαν των Ολυμπιακών Αγώνων γενικά (των χορηγο-games και it’ s all about money honey, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία, άστο τώρα).
Είχε can-can και Gaga όμως στις σκάλες,
που το μυαλό μου πήγε αμέσως και κάρφωσε στον JOKER την ταινία (σκάλες!) που είχα δει πριν και το Folie à Deux τρέιλερ τρεις φορές κολλητά. Είχε Celine Dion στον Πύργο του Άιφελ, που δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου, να με συγκινήσει η Celine και όμως έγινε.
Να μετρήσω και το αερόστατο,
που το έστειλε η φλόγα στους ουρανούς και βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι από το LA σε τέσσερα χρόνια θα το στείλουν στο διάστημα (σε κάποιο μυαλό θα μπήκε η ιδέα).
Αυτά, κι από την άλλη, σκέφτηκα : Αφού πήγε κι ο δικό μας, ο Snoop Dogg, κακό πολύ, δεν θα΄ναι. Happy Games που έλεγαν κι οι άλλοι.