Λίγα 24ωρα μέσα στο 25 – ούτε καν στα Φώτα. Μοιάζει πολύ με το 24 αν το δεις προφίλ, στο ανφάς ίσως έχει κάτι δικό του. Λίγο πιο ζωηρό, κάπως πιο φρέσκο. Αλλά πάλι παίζει ρόλο και το φως.
Βέβαια μετά από λίγο διαπιστώνεις πως μάλλον είναι η ιδέα σου, είναι ακριβώς το ίδιο και προφίλ και ανφάς, εκτός αν βάλεις λίγο το χέρι σου και κάτι αλλάξεις εσύ στο κάδρο. Κάτι μικρό και ανεπαίσθητο, που σιγά – σιγά θα κάνει τη διαφορά. Ελπίζεις.
Για την ώρα και όπως είπαμε, λίγα μόλις 24ωρα μετά, το ίδιο ταμπλό στην ίδια γνωστή μουντή ταπετσαρία που έχουμε κάνει ντεκόρ της εποχής και κάπως ενοχλεί καθώς την βλέπουμε συνέχεια εκεί και δεν την αλλάζουμε αλλά την αφήνουμε να σαπίζει μέσα κι έξω και το μέσα μας πιο πολύ. Παλιά μόνο έβγαιναν πολλοί στους δρόμους, αληθινά πολλοί και οι πιο πολλοί ήταν μαζί τους και φώναζαν NO WAR. Και κάτι λέγαμε μπορεί να γινόταν.
Από το κοντρόλ ωστόσο σας μιλάει ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος του κόσμου (έχει καταντήσει ανοησία πια) ή έτσι λέω, που βλέπει πάντα (συνήθως) το ποτήρι μισογεμάτο. Μόνο που τώρα δεν βλέπει το ποτήρι (θα το δω, πού θα πάει;) το είδε, το είδα. Μαζί λοιπόν, One – two – three – να το γεμίσουμε.
Και δες στο 25 αρχή (ούτε καν τα Φώτα) πιάνω επίγευση με ένταση κι αρώματα.
Τι χρονιά να’ ναι αυτή; Λες κι οι χρονιές αλλάζουν.
Άκου και τ’ άλλο. Στην πίτα που κόψαμε, μού τυχε το φλουρί. Τι λες τώρα!
Kαι έτσι η χρονιά ξεκίνησε με Jack – σε τέσσερις εορταστικές εκλεκτές ποικιλίες- σπέσιαλ βραδιά best friend κάλεσμα. Όπου όλοι (I think) συμφωνήσαμε σε σειρά προτίμησης και σειρά εμφάνισης στη φωτό. Jack spice με κανέλα, Jack μήλο, Jack μέλι. Το original εκτός συναγωνισμού. Και του χρόνου με υγεία.
