Αναμνήσεις, όνειρα, φαντασιώσεις, ψευδαισθήσεις, διαισθήσεις_ χαιρετώ από τον κόσμο του Legion, από τους κόσμους του Legion, από σημείο γεφυρωτών οδών και διασταυρώσεων με προτεραιότητα αριστερά, μπαίνω, βγαίνω, επανέρχομαι πέρα από την αφήγηση και την ροή, πάνω σε ένα καμπυλωτό φλας μπακ με περάσματα έκπληξη –το βλέπεις αυτό που βλέπω;– σε σημεία περιφερειακής παρατήρησης – είμαι και δεν είμαι– σε ντιζαϊνάτη παραίσθηση κλεισίματος του ματιού. Κεντημένη λεπτομέρεια, απολαυστικό traveling. Πιο απλά:
Τηλεοπτική ευδαιμονία και νέο άλμα από τηλε-σειρά. Κουνήθηκε η συσκευή, ή μου φάνηκε;
Εχουμε και λέμε: Τον Ντέιβιντ Χάλερ, που τον παίζει καταπληκτικά ο Dan Stevens (Downton Abbey, The Guest), τον έχουν κλεισμένο στο ψυχιατρείο ότι δηλαδή είναι ψυχασθενής και σοβαρή περίπτωση ενώ παράλληλα τον μελετάνε και κάνουν πειράματα, αλλά ο Ντέιβιντ Χάλερ ψυχοπαθής δεν είναι, μεταλλαγμένος είναι (σε κόμικς της marvel βασίζεται η σειρά) και έχει δυνάμεις που δεν τις έχει καταλάβει και δεν μπορεί να τις ελέγξει.
Σε κάποια φάση που στριμώχνονται τα πράγματα και οι εφιάλτες ζωντανεύουν ο Ντέιβιντ δραπετεύει χάρη σε φίλους (φίλους; ποιός ξέρει;) και σε λίγο βρίσκεται σε άλλη παρέα –μεταλλαγμένων πιθανώς- με αρχηγό και ερευνητή την ακαταμάχητη Jean Smart (εξαιρετική και στο Fargo την σειρά, που υπέγραφε ο εμπνευσμένος Noah Hawley που είναι και ο δημιουργός και του Legion) και (επανέρχομαι στο στόρι) αυτοί τώρα οι τύποι με τη σειρά τους προσπαθούν να καταλάβουν, ενώ και ο Ντέιβιντ προσπαθεί να καταλάβει και εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε.
«Χορεύει» η τηλεόραση κανονικά. Εύκολα στη συνέχεια το νέο παρεάκι αρχίζει τις βόλτες με το Ντέιβιντ στην παιδική του ηλικία, στα όνειρα, στις αναμνήσεις του, το παζλ διαλύεται και ξαναφτιάχνεται, νέα μυστικά κρύβονται σε διαφορετικές θέσεις από τα παλιά και απορίες σκάνε εδώ κι εκεί ενώ ο Ντέιβιντ είναι πότε χαμένος πολύ, πότε χαμένος λιγότερο, πότε παντοδύναμος και πότε απορημένος με το τι συμβαίνει και ποιος οργανώνει το σενάριο της ζωής του και ο Dan Stevens στο ρόλο είναι σούπερ και ξέρω το είπα ήδη αυτό.
Τα επεισόδια στο μεταξύ κυλάνε και αν κάποιοι κλειδώθηκαν έξω επειδή έχασαν τον ειρμό, ας πηδήξουν πάλι μέσα άφοβα γιατί είναι έτσι φτιαγμένο το Legion, να μπερδεύεσαι (όπως ο πρωταγωνιστής), να αναρωτιέσαι και να βγαίνεις πάλι σε ξέφωτο σπάνιας τηλεοπτικής αποκάλυψης. Απλά!
