Μιλώντας για μουσική, δεν μπορείς να σταματήσεις, θα συνεχίσεις να μιλάς για μουσική. Θέμα:
Η νέα εγχώρια μουσική σκηνή – πόσο δυνατά μπορεί να ακουστεί; Mπορεί. Πολύ. Ήδη ακούγεται. Έχει τα μέσα, τις δυνάμεις, το περιεχόμενο (βασικό αυτό!) να ακουστεί ακόμη πιο δυνατά εδώ και αλλού.
Press the POWER button. Αυτό έκανε το Off The Grid, το διήμερο που άνοιξε θέματα γύρω από αυτή ακριβώς την ελληνική μουσική σκηνή, που τα τελευταία χρόνια κινείται δυναμικά σε παραγωγή και δραστηριότητα και με μερικές συντονιστικές κινήσεις ακόμη, δυο τζούρες τόλμη παραπάνω και την πίστη που βγαίνει αβίαστα εκεί που συνειδητοποιείς ότι «το’ χεις», κάνει τα βήματά της.
Συντονισμός, δικτύωση. Αυθεντικότητα. Και τύχη. Είμαστε ήδη πάνω στο κύμα που φεύγει μπροστά με μπάντες, σχήματα, καλλιτέχνες ευρείας γκάμας από Noise Figures ως SUPERSAN, από ΣΤΕLLA ως Dustbowl και Μάνο Αγγελάκη, ως την φάση που σκάει μύτη αυτή τη στιγμή κάπου στο Παγκράτι και ακούγεται φίνα ηλεκτρονικά.
Στο Off Τhe Grid και εγώ. Μουσική και επικοινωνία, το θέμα. Καθώς πρωτίστως και κυρίως η μουσική είναι επικοινωνία – αλλά το μήνυμα ταξιδεύει πρώτη θέση με λίγη φροντίδα. Υπάρχουν κανόνες γι’ αυτό; υπάρχουν, ακόμη και αν ισχύει και εδώ το ότι καλύτεροι κανόνες είναι εκείνοι που αλλάζουν τους παλιούς. Μερικές ιδέες για μια καλή μουσική επικοινωνία θα βρείτε εδώ, στα TIPS .
Μαζί στο ίδιο, των «μέσων», πάνελ η αεικίνητη και επικοινωνιακή Ελένη Τεμπονέρα και ο Γιάννης Λυμπέρης που κάνει τα μουσικά της Fuzz Productions να ακούγονται δυνατά έχοντας ο ίδιος ικανότατο μουσικό/δημοσιογραφικό πρότερο βίο.
Προηγήθηκαν σε Off The Grid ταχύτητες ο Νίκος Μπαρπάκης (ή Εspeekay) από τους πιο δραστήριους και αποτελεσματικούς ανθρώπους στο χώρο – το Lab Art στο Βόλο σημείο αναφοράς ανάμεσα σε άλλες πολλές ενασχολήσεις του – και ο Δημήτρης Πάλλης που, μου έκανε εντύπωση, ο ρεαλιστικός, μαχητικός και ταυτόχρονα ρομαντικός τρόπος που λειτουργεί σαν booking agent για ελληνικά ονόματα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μίλησαν πολύ συγκεκριμένα για το τι συμβαίνει στην πράξη, στο booking και όχι μόνο.
Την ώρα που ο Στυλιανός Τζιρίτας έρριξε στην οθόνη το σήμα των Crass μου ήρθε και να σηκωθώ να χειροκροτήσω. Την στιγμή που σήκωσε στον αέρα και έδειξε κασέτες – νομίζω χειροκρότησα. Στην φουλ κατατοπιστική και σπαρταριστή αφήγησή του για το DIY της μουσικής, σε επίπεδο μικρού label ή αυτόνομου καλλιτέχνη ζωγράφισε θαυμάσια την ιστορία με αρχή μέση και τέλος (αν και τέλος σε τέτοιες ιστορίες δεν υπάρχει).
Ηταν εξαιρετική, μεστή, γεμάτη εμπειρίες και πολύ ζωντανή η κουβέντα του Δημήτρη Μαραγκόπουλου που απάντησε στις ερωτήσεις της Νάνσυς Αγγελοπούλου. Ο συνθέτης άφησε στην άκρη το ιλιγγιώδες βιογραφικό του και μίλησε σαν πραγματικός μουσικάνθρωπος, εμπνέοντας, ενθαρρύνοντας και πιστεύοντας στους νέους δημιουργούς. Είναι ο άνθρωπος, πιστεύω, που μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα εκεί στο Μέγαρο – το δείχνει με τις Γέφυρες – έτσι ώστε το Μέγαρο Μουσικής να «ξανα-ανακαλυφθεί». Να μας αφορά. Όλο και περισσότερους.
Το Off The Grid. Είχε ξεκινήσει δυναμικά από την Παρασκευή με την φοβερή και ασταμάτητη δύναμη που ακούει στο όνομα Kατερίνα Καφεντζή _να χαρτογραφεί το ελληνικό τοπίο. Μέσα σε όλη τη φάση τα τελευταία χρόνια η Kafka αφοσιωμένα και σταθερά takes notes/Kafka takes notes/και ‘γράφει’ την ιστορία της μουσικής σκηνής με συναρπαστικά επεισόδια.
Με τον George Perot να βάζει την ‘ζωντανή’ μουσική στο χάρτη της Ευρώπης – στα πλαίσια ενός αποτελεσματικού networking που λαμβάνει υπόψη ιδιαιτερότητες και δυνατότητες, φαίνεται καθαρά πως το μέλλον είναι κάπου εκεί κοντά στην αλληλεπίδραση, απτή και εύκολη για όλους ακόμη και στις περιπτώσεις που ο καλλιτέχνης προτιμά να δουλεύει μόνος στο δωμάτιό του βγαίνοντας έξω μόνο για λίγη μαγιονέζα που έλειψε από το σάντουϊτς και επιστρέφοντας αμέσως στην οθόνη. Stay tuned. And connected.
