Ψυχραιμία. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Ή μάλλον ήρθε (έχει έρθει) και το έχουμε περάσει, ζούμε μ’ αυτό τώρα, αλλά στο δεύτερο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν του Last of Us, αυτό με τίτλο Through the Valley έρχεται και η ανατροπή.
Συμβαίνουν αυτά, όταν ζεις έτσι επικινδύνως plus. Μια την γλυτώνεις, δυο την γλυτώνεις, έχεις συμβόλαιο, έχεις δουλέψει σκληρά στο προμόσιον, όλα πρίμα. Αλλά εκεί έξω είναι άγρια τα πράγματα, πέφτουν κεφάλια, τρώγονται σάρκες, σβήνουν αθόρυβα ζωές. Και δεν εννοώ στο στόρι του Last Of Us μόνο, εννοώ τον άγριο κόσμο του streaming με την απειλή του “στρίβινγκ” πάνω από τα κεφάλια όλων των εμπλεκόμενων.
Στην περίπτωση του The Last Of Us βάζει πλάτη και το παιχνίδι (αφού βασίζεται στο video game)
και όσοι το έχουν παίξει, παίζουν και στις ανατροπές στα δάκτυλα. Ξέρουν τι γίνεται, έχουν προβάδισμα απέναντι σε όλους εμάς, που δεν έχουμε παίξει το παιχνίδι, αλλά ακολουθούμε τους last of us με δική μας ευθύνη στην σειρά.
Και τώρα, τι;
Ψυχραιμία. Αυτό συστήνουμε κι εμείς οι παλιοί που έχουμε τρέξει τα χιλιόμετρά μας στο Lost και ξέρουμε από ανατροπές, και αγωνίες και προσμονές – Θυμάστε την καταπακτή ανοιχτή, χωρίς ιδέα τού τι κρύβεται κάτω, από τη μια σεζόν στην άλλη.
Αριστοτεχνικά γυρισμένο, το επεισόδιο είχε όχι μόνο ανατροπή και σασπένς, αλλά και την αγωνία να χτίζεται από το ξεκίνημα και να κορυφώνεται με την λυσσαλέα επίθεση των μεταλλαγμένων στο Jackson, με το gore κυνηγητό και την Ρομερική του ένταση, που στέλνει το επεισόδιο αέρα στις top zombie επιδόσεις. Με ηθικά διλήμματα και οριακές καταστάσεις ακατάλληλες για τους αμύητους στο είδος. Όλα όσα χρειάζονταν δηλαδή για να γίνει talk of the town, σε πόλεις και χωριά όπου δεν έχουν φτάσει ακόμη οι ‘μολυσμένοι’.
Αν πάντως στα βιντεοπαιχνίδια – έστω σε κάποια από αυτά –
μπορείς να «αγοράσεις» ζωές ή και να ξαναμπείς μέσα με σεναριακό twist την κατάλληλη στιγμή, θέλω να πιστεύω ότι η δουλειά που έχει κάνει ο Pedro Pascal ως εδώ δεν θα πάει χαμένη.
Αλλιώς, θα μας φάνε λάχανο τα ζόμπι. Όλα είναι χιόνι. Και όλα είναι ατμός 😉
~ συνεχίζεται
