Η Πλατεία Νερού είναι θαύμα. Φυσάει κιόλας. Όχι πολύ, όσο πρέπει. Ο ήλιος πάει να δύσει και κινηματογραφικές μουσικές σε υποδέχονται ήδη πριν στρίψεις για να βλέπεις τη σκηνή. Η Ki[...]
Τι είδα? Είδα, είδα! Μια από τις πιο ωραίες παραστάσεις. Αεικίνητη, φευγάτη, μεστή, με ρυθμό και ανατροπές, με τρέλα και συμβολισμούς, με εμβόλιμες σκηνές και περιπέτεια με [...]
Είναι σφάλμα και δεν έχεις δίκιο να λες ότι οι Calexico είναι μια tex-mex μπάντα, γιατί, ναι μπορεί να είναι _όταν το θέλουν και είναι γοητευτικοί όσο οι άνεμοι της Αριζόνα_ αλλά δ[...]
Πολύ γρήγορα το The Rain του Netflix μου έφερε φλασιές από το Lost και το The Road το φοβερό εκείνο μυθιστόρημα του Cormac McCarthy που έγινε αρκετά καλή ταινία, από τον John Hillc[...]
Οι επίμονοι παραγωγοί Μπορεί να είναι γνωστό μπορεί και όχι, αλλά μεγάλο μέρος της μουσικής που ακούμε σήμερα – ο ήχος με όλα όσα ηχούν μέσα του – οφείλεται κατά πολ[...]
Ωραία βραδιά που ήταν. Ανθισμένη και ανοιξιάτικη. Με δύναμη σαν αυτή που έχει η φύση και μπαμ – αυτό είναι – και πάμε. Τέτοια βραδιά. Στο Μικρό Παλλάς στη σειρά “[...]
Θα ήθελα να είχα μια ιστορία να πω με τον Κωστή Παπαγιώργη, μια δική μου ιστορία με τον Παπαγιώργη, αλλά δεν έχω. Τον διάβαζα όμως. Πολύ. Και τον ήξερα από τα γραπτά του και τις λέ[...]
Μια ιδέα από Coachella πήρα – το live streaming δούλεψε άψογα – και όσο και αν το κλίμα και το vibe το πώς/το/λέτε/σεις δεν το περιγράφω (γιατί να το κάνω αυτό στον εα[...]
Nick Cave μοναδικός, Nick Cave συγκινητικός, συγκλονιστικός _ έτσι όπως είναι ο Cave, μόνο και διαφορετικός, σα να έχει ξαναβαφτιστεί στον προσωπικό του Cave-ισμό, σα να έχει συναν[...]
Ουάου! Το «ουάου» δεν είναι ότι πέφτουμε από τα σύννεφα όταν αποκαλύπτονται σκάνδαλα του ντόπινγκ – το μυαλό πάει πια στη χημεία πρώτα μετά στις επιδόσεις, συγνώμη δηλαδή αλλ[...]
Πώς ξεχωρίζεις το σκανδιναβικό νουάρ μαζικής παραγωγής και επιτηδευμένης ατμόσφαιρας από το καλό το πράγμα; Ξεκινάς και αρχίζεις να καταλαβαίνεις. Φαίνεται γρήγορα γιατί αν είναι κ[...]
Είδα, άκουσα, έχασα, έψαξα, βρήκα και δεν βρήκα, θα ξαναψάξω, έδωσα ραντεβού στο λιμάνι, όλοι δίνουν ραντεβού στο λιμάνι, Αποθήκη Α, Αποθήκη Γ, είδα φίλους, γνώρισα φίλους, ήπια [...]
Ο κόσμος κρεμόταν από τα χείλη του, από τα λόγια και τις κινήσεις του, από τις παύσεις και στην επιστροφή στη ροή, έλεγαν κατεβατά ολόκληρα μαζί του, καθώς ο Ταφ Λάθος έβγα[...]
“Χρειάστηκε να πιω τρία σφηνάκια ουίσκι, που δεν πίνω κιόλας, για να μπορέσω νa ηρεμήσω. Δεν μπορούσα να το πιστέψω». Να πιστέψει τι, ο Κώστας Καραμητρούδης, γνωστός στον κόσμο του[...]
Σε κάποια τσακισμένη λούπα του χρόνου, σε μια μεσοτοιχία διαστάσεών του, μελλοντο/παρελθοντικά, ενδεχομένως σε κούρμπα, ο Πλάτωνας μπορεί να στέκεται δίπλα στο Netflix, το σκοτάδι [...]
Ωραίο δείχνει το φεστιβάλ φέτος – το Αθηνών και Επιδαύρου το Φεστιβάλ – ωραία ανέβασε και την ένταση στα μουσικά και εις ανώτερα έχω να πω και να ζήσουμε πάλι στιγμές Elvis C[...]
Ωραίοι άνθρωποι, ωραίες ιδέες, δυνατές πέννες, μουσική και συναίσθημα, δημιουργικά μυαλά, δεν σταματάνε, φυσικά δεν σταματάνε, συνεχίζουν, τους βρίσκεις πιο κάτω στο δρόμο, σε αιφ[...]
Τίποτε καλύτερο από ένα καλό science fiction. Και όσο και αν είναι δύσκολο να κάνεις ένα καλό science fiction, το σύμπαν της επιστημονικής φαντασίας είναι γεμάτο από τέτοια γήινα κ[...]
Ο Κάκτος της Ημέρας έρχεται ποιητικά με αφηρημένο συμβολισμό, σκληρό ρομαντισμό και τηλεοπτική αίγλη- συγκεκριμένα από το ξεκίνημα της 2ης σεζόν μιας από τις αγαπημένες μου σειρές[...]
Wonder Wheel – Aν ο κόσμος του σινεμά είναι βαθιά χωρισμένος σε εκείνους που αγαπάνε τον Woody Allen και σε εκείνους που βαριούνται Woody Allen, κρατάω σταθερή τη θέση μου κ[...]
Νο Island είναι το καινούργιο κομμάτι της Kid Moxie _ ηλεκτρονικό, με εσωτερικό 80ς “drive”, αίσθηση περιπλάνησης, μ’ ένα σαν από φουτουριστικό γουέστερν’ σφύριγμα να σβήνει όμορφα[...]
Έσβησα το φως στο δωμάτιο, κράτησα μόνο το φως από το χολ, αυτό που με σημαδεύει από το πλάι και με έχει στο στόχο του κάθε στιγμή. Ας είναι σκοτεινά. Dark. Επέλεξα αγγλικούς υπότι[...]
Γινόταν χαμός. Στα ‘προσεχώς’ έπεφταν καταιγιστικά υπερήρωες με υπερδυνάμεις, υπερπαραγωγές, υπερ-αχτύπητοι πρωταγωνιστές, φαντασμαγορικά εφέ, της Παναγιάς τα μάτια, το Έλ[...]
Είχα διαβάσει το βιβλίο αμέσως μόλις είχε βγει, φαν του Stephen King, αλλά και από ένστικτο ότι το Mr Mercedes θα ήταν από τα δυνατά του. Το πρώτο κεφάλαιο- σοκ. Σε πάει πίσω στο 2[...]
Ο ένας φεύγει από τη μια μεριά της αίθουσας και ψάχνει να βρει μια πρόχειρη δήλωση να κάνει, ο άλλος από την άλλη με μια μικρή ανεπαίσθητη χαρά και αισθητή ανησυχία, το πασόκ είναι[...]
Μπορεί να είναι γνωστό μπορεί και όχι, αλλά μεγάλο μέρος της μουσικής που ακούμε σήμερα – ο ήχος με όλα όσα ηχούν μέσα του – οφείλεται κατά πολύ σε δυο ανθρώπους, τον ρ[...]
Φοίνικας με φόντο μπλε ουρανό και τζιτζίκια στο ηχητικό background, ηρεμία, west coast χαλαρότητα – θα ήταν ένα ήσυχο καλοκαιρινό μεσημέρι ή απομεσήμερο, αν εκεί στα ξαφνικά …Αν εκ[...]
O τρόπος που σε γραπώνει η ταινία από την πρώτη στιγμή, ο ρυθμός που έχει καθώς ξεδιπλώνεται, τα μικρά κομμάτια που δίνει σιγά σιγά να δεις από την μεγάλη εικόνα, η αφηγηματική ροή[...]
Στην αρχή με τράβηξε η θάλασσα, το γνωστό κάλεσμα, το μεγάλο μπλε, το απέραντο γαλάζιο. Μετά; Μετά άρχισε η περιπέτεια, μια ταινία – ντοκιμαντέρ στην καρδιά του Φεστιβάλ Θεσσ[...]
Το 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη και είμαστε εδώ για να μεταφέρουμε καρέ- καρέ τη δράση απο τις αίθουσες, το λιμάνι, τους μέσα δρόμους, τους πρωταγωνιστές, τ[...]